انواع میگرن

میگرن معمولی: این نوع میگرن که شایع‌ترین نوع میگرن است، معمولا با علائم چشمی همراه نیست، اما ممکن است درد آن در اطراف یا دور چشم‌ها احساس شود. در میگرن معمولی سردرد لزوما یک‌طرفه نیست و ممکن است، درد در تمام سر احساس شود. حمله میگرن معمولی اغلب ظرف چند ساعت تا چند روز بهبود می‌یابد.

میگرن چشمی: در این نوع میگرن که اغلب در افراد مسن‌تر تظاهر می‌کند، فرد مبتلا علائم چشمی میگرن را دارد، اما به سردرد مبتلا نمی‌شود. علائم بصری میگرن چشمی عبارتند از : 1) لکه سیاهرنگ که با خطوط زیگزاگ براق رنگی لرزان احاطه شده است، 2) تاریک شدن یک سمت میدان بینایی، 3) تنگ شدن تدریجی میدان بینایی از محیط به مرکز، به‌طوری‌که فرد احساس می‌کند، بیرون را از داخل یک سوراخ کوچک تماشا می‌کند، 4) دوبینی گذرا. معمولا شروع و خاتمه این علائم حالت تدریجی دارد و حداکثر پس از 60 دقیقه به‌طور کامل برطرف می‌شود. در صورتی که این علائم به‌طور کامل بهبود پیدا نکند، لازم است بررسی کاملی برای مشخص شدن علت آن انجام گیرد، چون گاهی اوقات بیماری‌های جدی مثل ناهنجاری‌های عروق مغزی می‌تواند علائم بصری مشابه میگرن چشمی ایجاد کند، اما در این بیماری‌ها نقایص بینایی ایجاد شده به‌طور کامل برطرف نمی‌شود.

میگرن شبکیه: میگرن شبکیه نوع خاص نادری از بیماری میگرن است که در اثر انقباض موقت سرخرگ‌های شبکیه اتفاق می‌افتد و یک اختلال بینایی گذرا و برگشت‌پذیر ایجاد می‌کند. اختلال بینایی به‌صورت سیاه شدن بخشی از میدان بینایی در یک چشم یا حتی کوری کامل یک چشم تظاهر می‌کند که کمتر از یک ساعت طول می‌کشد و به‌طور کامل بهبود می‌یابد. اختلال بینایی در میگرن شبکیه ممکن است با سردرد همراه باشد یا نباشد. البته از آنجا که برخی از بیماری‌های جدی قلبی عروقی هم می‌توانند، علائم مشابهی در چشم ایجاد کنند. در صورت بروز این علائم، لازم است فرد مبتلا کاملا از لحاظ سایر بیماری‌ها بستری شود و تنها در صورتی‌که هیچ بیماری دیگری یافت نشود، می‌توان تشخیص میگرن شبکیه را مطرح کرد.