روش نگهداری رب گوجه‏ فرنگی

روشهایی ساده برای نگهداری اصولی رب گوجه فرنگی و تشخیص اصولی رب گوجه فرنگی بهتر و سالمتر در این مفاله توضیح داده خواهد شد.

اگر بافت و قوام رب گوجه‏ فرنگی در فریزر به هم نریزد و آسیب نبیند، فریز کردن آن اشکالی ندارد. پیشنهاد بهتر این است که قوطی‏های رب را در اندازه‌های کوچک‌تر بخرید تا با چند‌بار مصرف تمام شوند و به نگهداری طولانی نیاز نداشته باشند. بهتر است بعد از باز کردن در قوطی رب آن را در شیشه تمیز و خشکی خالی کنید و حتما در ظرف را ببندید و در یخچال بگذارید. هر چه محل نگهداری رب خنک‏تر باشد، دیرتر کپک می‏زند و مدت ماندگاری آن افزایش می‏‏یابد. قاشقی که برای برداشتن رب استفاده می‏کنید نیز باید خشک و تمیز باشد. از وارد کردن قاشق‏های خیس، چرب یا آلوده به سایر غذاها به ظرف رب خودداری کنید. اگر رب مثل رب‏های خانگی بدون مواد نگهدارنده باشد، با وجود رعایت تمام این نکته‌ها باز هم ممکن است در طولانی‏مدت کپک بزند. به همین دلیل برخی افراد آن را در فریزر نگهداری می‏کنند. متاسفانه بسیاری بر این باورند ربی که زودتر کپک بزند، کیفیت پایینی دارد و هر ربی که ماندگاری بالایی داشته باشد و مدت زیادی سالم بماند، بهتر است. در حالی که از نظر بهداشتی این باور کاملا برعکس است. برخی کارخانه‏ ها برای ماندگاری بیشتر مواد غذایی، مقدار زیادی مواد نگهدارنده ضدکپک به آن اضافه می‏کنند. مصرف ‏کننده هم چون می‏بیند رب مدت طولانی در یخچال مانده و کپک نزده است، از آن تعریف می‏کند در حالی که این نشان‌دهنده آن است که رب کیفیت مناسبی ندارد. اگر خودتان رب گوجه‏فرنگی را در خانه تهیه می‏کنید، می‏توانید با انجام چند راهکار کپک زدن آن را به تعویق بیندازید؛ مثلا می‏توانید پس از پخت و ریختن رب در ظروف شیشه‏ای خشک و تمیز، به میزان یکی دو سانتی‏متر روی سطح آن نمک بریزید تا مانع کپک زدنش شود. البته یادتان باشد هرگاه خواستید از آن استفاده کنید، لایه رویی را دور بریزید. راهکار بعدی این است که شیشه رب را در ظرف آب جوش یا ماکروویو قرار دهید زیرا حرارت باعث از بین رفتن میکروب‏های داخل رب و ظرف شیشه‏ای می‏شود، در نتیجه ماندگاری آن افزایش پیدا می‏کند.

ربی که در صنعت تهیه و وارد بازار می‏شود، رب سال و رب پارسال است. رب سال ربی است که در تابستان و از گوجه‏ فرنگی ‏های همان سال تهیه می‏شود. کارخانه ‏های تهیه رب، کارخانه ‏های چهارفصلی نیستند و معمولا علاوه بر رب، محصولات دیگری هم تولید می‏کنند. آنها در فصل تابستان مقدار زیادی رب تهیه می‏کنند که البته همه آنها به فروش نمی‏رسد. باقیمانده رب‏های تهیه‌شده در ظروف پلاستیکی ریخته می‏شود و برای اینکه کپک نزنند لایه‏ای نمک روی آنها می‏ریزند. این رب‏ها به تدریج تا تابستان سال آینده وارد بازار می‏شوند. به این رب‏ها رب پارسال می‏گویند. توصیه ما به مردم این است که در فصل تابستان به جای رب، از گوجه‏ فرنگی تازه استفاده کنند تا هم از مواد غذایی مفید آن بهره ببرند و هم از نظر ایمنی غذا خیالشان آسوده باشد. در حالت عادی رب باید فقط مخلوطی از گوجه‏ فرنگی، نمک و یک ماده ضدقارچ باشد اما متاسفانه در این صنعت تقلب زیادی انجام می‏گیرد که البته مقداری از آن مربوط به دیدگاه مصرف‏ کنندگان است. خیلی‏ ها دوست دارند رب گوجه‏فرنگی قرمز خوشرنگ باشد. درحالی که وقتی گوجه‏ فرنگی پخته می‏شود، هیچگاه چنین رنگی نمی‏دهد. از این‌ رو بسیاری از کارخانه‏ ها به رب پخته‏ شده رنگ قرمز خوراکی اضافه می‏کنند. برخی هم دوست دارند غلظت رب به قدری زیاد باشد که به شکل قالبی از ظرفش خارج شود. متاسفانه تولیدکننده‌ها هم با افزودن برخی مواد طبیعی و غیرطبیعی از جمله آنچه به آنها اشاره کرده‏اید، این کار را انجام می‏دهند.